اضطراب اجتماعی چیست؟
اضطراب اجتماعی(جمع هراسی) به زبان ساده ترس از قرار گرفتن در موقعیت های مختلف اجتماعیست که مستلزم تعامل و ارتباط با دیگران می باشد. این ترس دلایل متفاوتی ممکن است داشته باشد؛ در واقع اضطراب اجتماعی به عصبی بودن و متزلزل شدن در محیط های اجتماعی می انجامد.
به بیانی دیگر اختلال اضطراب اجتماعی که به عنوان هراس اجتماعی نیز شناخته می شود، نوعی از اختلالاتِ اضطراب است که که توسطِ یک میزانِ قابل توجه ترس در موقعیت یا موقعیت هایِ اجتماعی(مکان های جدید، خوردن در مکان های عمومی، مهمانی ها و گردهمایی ها و...) بروز می کند و سببِ پریشانیِ شدید و اختلال در قسمت هایِ مختلفی از زندگی روزمره می شود.
اضطراب اجتماعی با طیفی از اختلالات مانند: اختلالات اضطرابی، اختلالات خلقی، اوتیسم، اختلالات خوردن، اختلالِ مصرفِ مواد و... ممکن است مرتبط باشد.
اختلال اضطراب اجتماعی درجات مختلفی دارد و گاه ممکن است چنان شدید باشد که ابعاد و زمینه های مختلف زندگی فرد را در بربگیرد، آن را با ترس بیامیزد و زندگیِ اجتماعی و روابطش را به کلی مختل کند.
دلایل اضطراب اجتماعی چیست:
همانطور که گفتیم، اضطراب اجتماعی هراسِ شدید از موقعیت های اجتماعی است که دلایل زیر را دارد:
- ترس از داوری، قضاوت و ارزیابی هایِ منفی دیگران...
- ترس از توجه و زیر نظر گرفته شدن توسط دیگران
- ترس از نگرفتن تأیید و پس زده شدن...
- ترس از به اندازهی کافی خوب نبودن...
- ترس از نادرست بودن و احمقانه عمل کردن در حضور دیگران
- ترس از انتقادهای دیگران...
- ترس از تحقیر شدن توسط دیگران...
- تمایل به دوری از جامعه و ماندن در نقطهی امن خود...
- و...
کسی که دچار اضطراب اجتماعی است، آرام آرام از محیطهای اجتماعی فاصله می گیرد؛ ممکن است منزوی و خانه نشین شود و به فردی عصبی، افسرده و ناکارمد تبدیل گردد...
عواملی مانند: وراثت، الگوهایِ رفتاریِ اشتباه والدین، تربیت نادرست، محیطِ رشد، نادیده گرفته شدن در کودکی، مصرف مواد، عواملِ کاهنده ی اعتماد به نفس در سنین کم، آزارِ جنسیِ در سنینِ کودکی، عزت نفس آسیب دیده و... می توانند باعث اضطراب اجتماعی شوند.
اضطراب اجتماعی به کجا می انجامد:
هرچند افراد در مواقع مهم زندگی درجات مختلفی از اضطراب و کم رویی را تجربه می کنند اما منظور ما از اضطراب اجتماعی اختلالی است که زندگی، فعالیت ها، شادی و آرامش فرد را در محیط ها و موقعیت هاِیِ جدید، مهم و... تحت الشعاع خود قرار دهد.. این افراد ممکن است مواردی را بروز دهند یا حس کنند:
- از نگاه کردن مستقیم(چشم در چشم شدن) پرهیز می کنند...
- کمتر چهرهی خود را نشان می دهند...
- در شروع کردن صحبت(آغاز کردن مکالمه) و حفظ آن با مشکل مواجه هستند...
- در محیط های اجتماعی برانگیختگی و حالاتِ عصبی را بروز می دهند...
- انگیزه ای برای حضور در اجتماع ندارند وگوشه گیر می شوند...
- برای حفظ آرامش خود از اجتماع دوری می کنند؛ در واقع به جای حل مسئله، صورتِ آن را پاک میکنند...
- سرشان پر است از واگویه های ذهنی و جملاتِ تخریب گر مانند: همه به من نگاه می کنند.. همه به من توجه دارند و زیر نظر هستم.. الآن کار احمقانه ای خواهم کرد.. همه میفهمند هیچ کاری را درست انجام نمی دهم و...
- تمایلی به رابطه برقرار کردن با دیگران ندارد...
- نادیده گرفتن نقاطِ قوت و توانایی خود و برجسته کردن ضعفِ خود
- اعـتماد به نفس بسیار پایین..
- عدم قبولِ مسئولیت...
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان و نوجوانان..
حال می خواهیم اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان را بررسی نماییم. هر چند برخی از احساس های اضطراب در موقعیت های اجتماعی، طبیعی و برای رشد، پیشرفت و عملکرد مؤثر اجتماعی لازم است اما رشدِ شناختی و افزایشِ فشارها در اواخر کودکی و اوایل نوجوانی باعث اضطراب های اجتماعی مکرر و همیشگی خواهد شد.
نوجوانان اختلال اضطراب اجتماعی را به صورت های طرد کردن همسالان، هراسُ وحشت، سرخ شدن صورت حین گفتگو، لرزیدن صدا و... نشان می دهند. هرچند آنها ممکن است با ترس های معمولی و متعادل خود پیشرفت کنند و خواسته ها را برآورده سازند اما افزایش این اضطراب ها مخرب خواهد بود.
اضطراب اجتماعی در کودکان مخرب تر است و در صورت عدمِ نظارت دقیق ممکن است به مشکلاتِ آموزشی بیانجامد. این اضطراب در آن ها ممکن است به صورت ناراحتی شدید نسبت به فعالیت های روزمره مانند: بازی با سایر بچه ها، خواندن از روی درس در کلاس، انجام فعالیت های گروهی در حضورِ دیگران، صحبت با بزرگسالان و... بروز کند؛ آنها به پدرو مادر خود می چسبند و در شروعِ مدرسه دچار مشکل می شوند. یک متخصص و مشاورِ حرفه ای تفاوت بینِ کم روییِ ذاتی و اضطراب اجتماعی در کودکان را تشخیص می دهد.
اضطراب اجتماعی در بزرگسالان...
تشخیص اضطراب اجتماعی در بزرگسالان نسبت به کودکان راحت تر است. آنها عموما تمایل دارند که از موقعیتهای اجتماعی دور شوند و آرامشِ خود را حفظ کنند. اشکال مختلف اضطراب در بزرگسالان شامل: اضطرابِ عملکرد، اضطراب در صحبت کردنِ عمومی، ترسِ ناگهانی، خجالتِ شدید و... می باشد.
علایم جسمی و ظاهریِ اختلال اضطراب اجتماعی...
از جمله علایم ظاهری اختلال اضطراب اجتماعی موارد زیر است:
- سرخ شدن بیش از حد صورت...
- تعریق بیش از حد...
- لرزش بدن، دستها و...
- افزایش ضربان و تپش قلب...
- حالت تهوع و دل آشوبه
- لرزیدن همراه با گفتارِ سریع...
- لکنت زبان...
- اشک در چشمان..
هراس اجتماعی می تواند عواقب خطرناکی داشته باشد...
ترس و ناراحتی های شدید نیز ممکن است باعث حملاتِ هراس شوند. برخی از مبتلایان به هراسِ اجتماعی برای درمان اضطراب اجتماعی دست به خوددرمانی با الکل یا داروهایِ کاهنده ی ترس میزنند تا به مهارِ هراسِ اجتماعی برسند. این اختلال در صورت عدم تشخیص و درمان نشدن ممکن است به الکلی شدن، اختلالاتِ خوردن، مصرفِ مواد و حتی خودکشی یا میل به آن منجر شود.
به اضطراب اجتماعی، ((بیماری فرصت های از دست رفته گفته می شود)) !! پس باید توسط مشاوران ماهر درمان گردد؛ مراکز مشاورهی آنلاین، مشاوره تلفنی و روش های غیرحضوریِ رایگان یا کم هزینه برای کسانی که امکان مراجعهی حضوری ندارند گزینه ای عالیست.. البته در انتخابِ این مراکز باید دقت کافی داشته باشید تا مرکز مشاورهی باسابقه، ماهر، کاردان، مسئولیت پذیر و باتجربه ای را گزینش کنید که نمونه هایِ موفق درمانی زیادی داشته باشند...
سرخ شدن یکی از مهمترین معیارهای اضطراب اجتماعی در علایم و نشانه هاست...
اضطراب اجتماعی منجر به سرخ شدن می شود؛ سرخ شدن یک پاسخِ فیزیولوژیکی منحصر به فرد برای انسان است و یک واکنش فیزیولوژیکی بارز است که با اختلال اضطراب اجتماعی همراه می باشد. سرخ شدن همان قرمزیِ غیرارادیِ صورت، گردن و سینه در برابر توجه اجتماعی یا ارزیابی های اجتماعی است. سرخ شدن نه تنها در پاسخ به اضطراب اجتماعی بلکه در مواجهه با خجالت، شرم، کمرویی، غرور، گناه و... رخ می دهد.
3 نوع سرخ شدن را می توان اندازه گرفت:
- سرخ شدن خود درک شده( چقدر خودِ فرد معتقد است که سرخ شده است)
- سرخ شدن فیزیولوژیکی(سرخ شدن به وسیلهی شاخص های فیزیولوژیکی)
- سرخ شدن مشاهده شده(سرخ شدن مشاهده شده توسط دیگران)
اضطراب اجتماعی به شدت با سرخ شدن درک و شناخته می شود. هراس و ضعفی که همراه با سرخ شدن، افزایشِ دمای بدن و افزایش جریان خون به گونه ها و شاخص های فیزیولوژیکی این چنینی بروز می کند، برای مشاوران به عنوان یک هراس اجتماعی شناخته می شود هرچند آنها موارد بیشتری را برای درمان اضطراب اجتماعی در مبتلایان بررسی خواهند کرد؛ مثلا بیماران این اختلال از برقراری تماس چشمی به شدت پرهیز می کنند و از جریانِ گفتگوها یا صحبت در جمع فرار می کنند.
تحت تأثیر هر توجهی قرار گرفتن در این اختلال...
اختلال اضطراب اجتماعی باعث می شود که فرد مضطرب استقبالِ افراد را نمی بیند و همیشه احساسِ طرد شدن دارد. توجه اولیهی افرادی که دارای اضطراب اجتماعی بالایی هستند، به سمتِ نشانه های منفی اجتماعی مانند: چهره های تهدیدآمیز و... می رود و این نشانگر الگوهایِ پرفشارِ درونیِ آنهاست..
تمرکز بر خود با افزایش اضطراب اجتماعی و تأثیر منفی همراه است.. به بیانی دیگر نگرانی از تأثیرِ اعمال و حرفهایِ خود بر دیگران (نوعی تمرکز بر خود) و برداشتهایِ دیگران باعث بالا رفتن اضطراب و وحشت فرد می گردد.. حتی فردِ بیمار با اهداف محوری و توجه به اهدافِ خود نیز ممکن است دچارِ حملاتِ اضطراب شود زیرا همیشه نگران نظرات و قضاوت هایِ دیگران دربارهی خود است.. مثلا با خود می گوید: اگر به هدفم نرسم درباره ام چه فکری میکنند و جملاتی از این دست که افزایندهی هراسند...
مواردی که باید توسط مشاور به خوبی بررسی شوند...
- در اضطراب اجتماعی غیر از نشانه های بالا و میزانُ نحوهی سرخ شدن موارد زیر باید بررسی شوند:
- درجه و میزانِ اضطراب تعامل و رابطه..
- ارائهی پرسشنامهی ترس اجتماعی و اضطراب به بیمار و بررسی دقیق و ماهرانهی پاسخ هایش
- برای بزرگسالان بررسی موقعیت های اجتماعی قدیمی و تحلیل رفتار آنها در موقعیت های گذشته...
- میزانِ تمایل به دوری از جمع و جامعه..
- میزانِ خودآگاهیِ فرد از مشکلش و آمادگی برای پذیرش و درمان...
- میزان ترسُ وحشت و علائم فیزیولوژیکی...
درمان اضطراب اجتماعی در مراکز مشاورهی باتجربه...
درمان اضطراب اجتماعی با بررسی های دقیق و واقعی از میزان ترس ها، تشخیصِ شدت و سطحِ اختلالِ رفتاری و روانی و با توجه به وسعتِ تحریکات اجتماعی قابل انجام و شدنی است. این اختلال باید به درستی از کمروییُ خجالت و افسردگی تمیز داده شود. این اختلال توانایی های فرد را به کلی تحت تأثیر می گذارد و کیفیتِ زندگی او را به شدت پایین خواهد آورد پس باید به درستی تشخیص داده شود و درمان گردد.
هرچند این اختلال ممکن است فقط شامل یک موقعیت اجتماعی خاص مانند: گفتگو در جمع یا از نوع فراگیر باشد اما به هرحال در هر دو مورد قوی، پایدار و آسیب رسان است و باید درمان گردد.. چیزی که در درمان اضطراب اجتماعی بسیار مهم است، مراجعهی به موقع به درمانگر است زیرا به تعویق افتادن درمان، علایم را تقویت می کند و درمان را مشکل تر می نماید.
برای درمان اضطراب اجتماعی راههای زیادی وجود دارد که مشاور و متخصص با توجه به شرایط بیمار و شدتِ اختلال از آنها بهره می برد:
- درمان های دارویی مانند: مهارکننده های مونوآمینواکسیداز، بنزودیازپینها و...
- روان درمانی: روش های رفتاری_شناختی، درمان مواجهه ای، درمانِ مبتنی بر پذیرش و تعهد...
- و....
درمان اضطراب اجتماعی در مرکز مشاوره آنلاین...
درمان اضطراب اجتماعی در یک مرکز مشاوره آنلاین که دارای خدمات رایگان یا کم هزینه است، زندگیِ شما را شکل و رنگی دیگر خواهد بخشید؛ اگر به دلیل ترس های اجتماعی از حضور در جامعه به هرشکل از کلاس های مورد علاقه تان گرفته تا شغل هایِ مناسب، موقعیت های نو، روابطِ دوستانه و... دوری کرده اید، مشاورانِ کاربلد انگیزه، شور، شوق، اعتماد به نفس و پیشرفت هایِ اجتماعی را به شما بازخواهند گرداند.
بیماران اضطراب اجتماعی در شروع کار ممکن است حتی از حضور در مراکز مشاوره بیزار باشند؛ گزینه های مشاوره آنلاین، تلفنی و غیرحضوری برای اینگونه بیماران بسیار مناسب است.
درمانگران دلسوز و کاردان برای درمان اضطراب اجتماعی درون بیمار، کودکی ها، خاطرات و تجربه هایش را به خوبی موشکافی می کنند تا دلایل ایجاد اختلال را بیابند و براساسِ آنها گفته ها و روش های درمانی را طراحی کنند. یک مشاور باتجربه برای همهی مضطرب ها یک نسخه را نمی پیچد بلکه با خلاقیت، دقت و زیرکی روش درمان هرکس را به صورت منحصر به فرد تنظیم میکند.
اضطراب اجتماعی فرد را سرشار از احساساتِ منفی، آسیب رسان و آزاردهنده می کند؛ زندگی او را تلخ می نماید و قدرتِ عملُ توانایی هایش را از بین می برد پس عملا زندگی، فعالیت و رشد را از بیمار می گیرد و یک درمانگرِ آگاه، به روز و قوی، زندگی را باز به او هدیه میدهد.
اضطراب اجتماعی در کنار همهی اینها لذت داشتن دوست، حضور در دورهمی های دوستانه و شیرینی رابطههای جذاب را از بیمار می گیرد و او را به تاریکی، انزوا و ناامیدی می کشاند.. مرکز مشاورهی آنلاین (افق سلامت) در خدمت شماست تا لذت، آرامش، قدرت، توان، عزت نفس و نبوغِ شما را باز زنده کند و زندگیتان را رنگ و رویی تازه بخشد.
انتخاب مشاور و مرکز مشاورهی نامناسب علاوه بر هدر دادن وقت، انرژی و هزینه هایِ شما اعتماد را از شما میگیرد و با تشخیص های نادرست و تجویز روش ها یا داروهایِ اشتباه بر مشکلات شما می افزاید زیرا بسیاری از اختلالات روانی و روحی در علم روانشناسی به هم نزدیک هستند و ویژگی های مشابه دارند.
لینک کوتاه: